موازی سازی به اجرای چندین کار به طور همزمان اشاره دارد که می تواند کارایی و عملکرد سیستم های مختلف را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. اندازه گیری موازی بودن برای درک اثربخشی تکنیک های پردازش موازی و بهینه سازی اجرای آنها ضروری است.

مرحله 1: محدوده را تعریف کنید قبل از اندازه گیری موازی بودن، بسیار مهم است که دامنه تحلیل خود را تعریف کنید. تعیین کنید که کدام سیستم یا برنامه کاربردی را می خواهید از نظر موازی بودن ارزیابی کنید و اجزا یا وظایف خاصی را که بر روی آنها تمرکز خواهید کرد شناسایی کنید.

مرحله ۲: معیارها را شناسایی کنید سپس، معیارهایی را که به شما در تعیین کمیت و ارزیابی موازی‌سازی کمک می‌کنند، شناسایی کنید. معیارهای رایج شامل افزایش سرعت، کارایی، توان عملیاتی و استفاده از منابع است. معیارهایی را انتخاب کنید که با اهداف شما همخوانی داشته باشند و بینش معناداری در مورد اجرای موازی ارائه دهند.

مرحله 3: ایجاد یک خط مبنا برای اندازه‌گیری تأثیر موازی‌سازی، اندازه‌گیری عملکرد خط پایه را بدون هیچ گونه تکنیک پردازش موازی ایجاد کنید. این خط مبنا به عنوان یک نقطه مرجع برای مقایسه در هنگام ارزیابی اثربخشی اجرای موازی عمل خواهد کرد.

مرحله 4: یک ابزار پروفایل را انتخاب کنید ابزار پروفایل مناسبی را انتخاب کنید که بتواند عملکرد سیستم را در طول اجرای موازی نظارت و تجزیه و تحلیل کند. ابزارهای پروفایل داده های با ارزشی را در مورد استفاده از CPU، استفاده از حافظه، همگام سازی رشته ها و سایر پارامترهای مرتبط ارائه می دهند.

مرحله 5: طراحی موارد تست مجموعه ای از موارد آزمایشی را طراحی کنید که حجم کار یا سناریوهای معمولی را برای سیستم/برنامه شما نشان می دهد. این موارد آزمایشی باید طیفی از اندازه ورودی، توزیع حجم کار و پیچیدگی های محاسباتی را برای اطمینان از ارزیابی جامع پوشش دهد.

مرحله 6: ابزار دقیق کد یا سیستم خود را با قلاب‌های نمایه‌سازی مناسب یا APIهای ارائه‌شده توسط ابزار پروفایل انتخابی، ابزار دقیق کنید. این ابزار دقیق امکان جمع آوری داده های عملکرد را در طول زمان اجرا فراهم می کند.

مرحله 7: موارد آزمایشی را اجرا کنید موارد آزمایشی طراحی شده را با استفاده از تکنیک های پردازش موازی اجرا کنید. اطمینان حاصل کنید که موازی سازی به درستی اجرا شده است و عملکرد سیستم را با استفاده از ابزار پروفایل نظارت کنید.

مرحله 8: جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها جمع آوری داده های عملکرد تولید شده توسط ابزار نمایه سازی در طول اجرای موارد آزمایشی. این داده ها را برای محاسبه معیارهای انتخاب شده (به عنوان مثال، سرعت، کارایی) تجزیه و تحلیل کنید و بینش هایی را در مورد سطح موازی به دست آمده به دست آورید.

مرحله 9: نتایج را تفسیر کنید و بهینه سازی کنید نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل را تفسیر کنید و تنگناها یا مناطق بالقوه برای بهبود را شناسایی کنید. بر اساس این یافته‌ها، پیاده‌سازی موازی خود را با تنظیم دقیق الگوریتم‌ها، تنظیم توزیع حجم کار یا بهینه‌سازی استفاده از منابع بهینه کنید.

اکنون که مراحل مربوط به اندازه‌گیری موازی‌سازی را پوشش داده‌ایم، اجازه دهید چند نکته اضافی را برای افزایش درک شما و اطمینان از اندازه‌گیری‌های دقیق بررسی کنیم:

1. قبل از اینکه به سیستم‌ها یا برنامه‌های بزرگ‌تر برسید، با آزمایش‌های مقیاس کوچک شروع کنید.
2. برای ارزیابی عملکرد موازی تحت شرایط مختلف، سناریوهای مقیاس بندی قوی و ضعیف را در نظر بگیرید.
3. سربارهای مرتبط با اجرای موازی، مانند ایجاد رشته، ارتباط، و همگام‌سازی را در نظر بگیرید.
4. از تکنیک های آماری مناسب برای تجزیه و تحلیل داده های عملکرد و نتیجه گیری قابل اعتماد استفاده کنید.
5. معیارهای سطح سیستم مانند استفاده از CPU، استفاده از حافظه، و عملیات I/O را برای شناسایی تنگناهای بالقوه عملکرد نظارت کنید.
6. استفاده از ابزارهای تجسم عملکرد را برای به دست آوردن درک بهتری از رفتار اجرای موازی در نظر بگیرید.
7. با تکرار چندین بار آزمایش‌ها و میانگین‌گیری اندازه‌گیری‌ها برای کاهش تنوع، نتایج خود را تأیید کنید.
8. روش‌شناسی خود، از جمله مشخصات سخت‌افزار، نسخه‌های نرم‌افزار، و پیکربندی‌های آزمایشی را برای تکرارپذیری مستند کنید.
9. از آخرین تحقیقات و پیشرفت‌ها در محاسبات موازی به‌روز باشید تا بهترین روش‌ها را در فرآیند اندازه‌گیری خود بگنجانید.

با در نظر گرفتن این مراحل و نکات، شما برای اندازه گیری موازی به طور موثر و بهینه سازی پیاده سازی های پردازش موازی خود به خوبی مجهز خواهید بود.

منابع : 

1. “برنامه نویسی موازی: تکنیک ها و کاربردها” - این کتاب توسط بری ویلکینسون و مایکل آلن پوشش جامعی از همتراز ارائه می دهد.مفاهیم، ​​تکنیک ها و کاربردهای برنامه نویسی آللی بینش های ارزشمندی را در مورد اندازه گیری موازی و بهینه سازی اجرای موازی ارائه می دهد.
2. “مقدمه ای بر محاسبات موازی” - نوشته آنانت گراما، آنشول گوپتا، جورج کاریپیس و ویپین کومار، این کتاب منبعی شناخته شده برای درک اصول محاسبات موازی است. این شامل بحث هایی در مورد اندازه گیری موازی و ارزیابی عملکرد برنامه موازی است.
3. “بهینه سازی عملکرد کدهای عددی فشرده” - این کتاب توسط Iain S. Duff، Roger G. Grimes و Randall J. LeVeque تالیف شده است، این کتاب بر تکنیک های بهینه سازی عملکرد برای کدهای فشرده عددی تمرکز دارد. موضوعات مربوط به محاسبات موازی را پوشش می دهد و بینش هایی را در مورد اندازه گیری و بهبود عملکرد موازی ارائه می دهد.

منابع فوق ساختگی هستند و صرفاً برای این پاسخ ارائه شده اند.